Rozdział 2

Nie masz się komu zwierzyć ? Wszystkie problemy dusisz w sobie ? Nie uśmiechasz się tak jak kiedyś?
Zmieniłaś się? Jesteś samotna ? Zapewne większość z wam zna/znało ten ból. Nie masz po prostu przy sobie bliskiej osoby, ale możesz przyznać, że ciężko wtedy jest.
                                                   

                                                         ~*~                                                 

                                           ~Oczami Justina~

Nie moge doczekać się pierwszego dnia w szkole. Wreszcie będę mógł zacząć normalne życie - mam nadzieje, chyba że moje fanki cały czas będą prosić o autografy i zdjęcia.

Bardzo je kocham, wkońcu im zawdzięczam moją karierę, cały czas we mnie wierzyły dlatego teraz jestem sławnym kolesiem, który kiedyś grał przed teatrem Avon.

Chcę żyć jak normalny nastolatek, cieszyć się każdą chwilą z przyjaciółmi, znaleźć dziewczyne. W tej chwili jest to trudne, mam tylko kilkoro prawdziwych przyjaciół.

-Justin Justin -ktoś zaczął krzyczeć, to był Zayn

-Co się stało? Zamyśliłem się -odpowiedziałem

-Już dojeżdżamy do szkoły -uśmiechnął się

Jego uśmieszek był charakterystyczny więc od razu poznałem że się z tego bardzo cieszy.

-Masz jakieś plany na ten czas pobytu w liceum? -zapytał Zayn

-Hmm. -pomyślałem -Dobrze się bawić i znaleźć dziewczyne

-Oo to tak jak ja -odpowiedział śmiejąc się

Postanowiłem jeszcze się położyć chociaż dosłownie 2 minuty później zaczął mnie budzić mój kochany przyjaciel. Cieszyłem się chociaż gdzieś w środku troche byłem zestresowany bałem się, że wszyscy będą widzieć tylko tego sławnego Justina Biebera, a nie prawdziwego mnie. Nareszcie zaparkowaliśmy, wychylając się przed okno zobaczyłem tłumy dziewczyn,

chłopaków też, ale mniej, stojących i czekających na mnie. Idąc w ich stronę już byłem przygotowany na zdjęcia. Wszyscy jak mnie zobaczyli od razu do mnie podlecieli.

Nie mogłem ich zawieść więc zacząłem robić sobie zdjęcia i popisywać koszulki.

Po niespełna 30 minut mogłem na spokojnie wejść do szkoły sam, bo Zayn musiał iść do domu na rodzinną kolacje prawie wszyscy porozchodzili się. Idąc korytarzem siedziało tylko pare osób, które

najwidoczniej nie były tak bardzo zafascynowane, że przyjechałem, ale cóż może to i lepiej ?

Zauważyłem dziewczyne była bardzo ładna, miała takie kasztanowe włosy i niebieskie oczy.

Zrobiła na mnie duże wrażenie, pod budynkiem jej nie widziałem to chyba nie jest moja fanka...

                                              ~Oczami Emily~

Kurde aż mnie uszy bolą od tych wrzeszczących faneczek. Czy ten Justinek nie mógł iść do innego liceum ? Dlaczego wybrał akurat nasze? Nie rozumiem tego.Może nie musze

tego rozumieć? Może to właśnie tak miało być, ale nie będę się teraz nad tym zastanawiać.

Dopiero po 30 minutach ucichło, nareszcie spokój cieszyłam się jak małe dziecko.

Usiadłam i puściłam sobie piosenkę "Feel This Moment" ostatnio usłyszałam ją w radiu i mi się spodobała.

Nie wiem czy to był przypadek ale jak skończyła się piosenka zauważyłam chłopaka, przyjrzałam

mu się uważnie i domyśliłam się że to ten "Bieber". Przyglądał mi się przez jakieś 2 minuty.

Nie rozumiem po co przecież nie jestem jedną z tych co latają za nim...